ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2016 - ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ 2017

                                          

                                                                                                      

 

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ ¨ΕΝ ΕΡΓΩ                                                  ΕΔΕΣΣΑ  21-12-2016                                                                               

                       ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2016 - ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ 2017

Φίλες και φίλοι,

Η Γέννηση του Θεανθρώπου, αποτελεί διαχρονικά ακλόνητο φάρο ελπίδας, απάνεμο λιμάνι και στήριγμα στις ταλαιπωρημένες μας ψυχές. Από ανάγκη και όχι από συνήθεια, ας ευχηθούμε και φέτος, το πολλαπλό μήνυμα των Χριστουγέννων να δυναμώνει τις προσπάθειες επιβίωσής μας, καθώς και τις αντοχές  μας στις δυσκολίες  της καθημερινότητας, έτσι ώστε να καταφέρουμε να διακρίνουμε τα σημαντικά από τα ασήμαντα στη ζωή μας και επιτέλους να επικεντρωθούμε σε αυτά που βοηθούν και εξελίσσουν την  ανθρώπινη φύση μας.

Με ανθρωποκεντρικές επιλογές και  προτεραιότητες που καθορίζονται από εμάς και με περισσή αγάπη για τους συνανθρώπους μας, να ξαναβρούμε  θέση και  ρόλο στην κοινωνία μας. Μαζί και όχι χώρια, συνεργάτες και όχι αντίπαλοι, να αντιστεκόμαστε σε κάθε μορφή ματαιοδοξίας. Μια ισχυρή γροθιά ενάντια στην ασχήμια που μας επιβάλλεται, εχθροί της κακοήθειας που μας πνίγει, ανιδιοτελείς , ειλικρινείς, δίκαιοι τιμητές και  απολογούμενοι  μαζί . Στραμμένοι στο φώς και όχι κρυμμένοι πίσω από την κουρτίνα και την κλειδαρότρυπα.

                Μόνον έτσι η κοινωνία, από άθροισμα ιδιοτελών, εγωιστών και αφελών ατόμων, που τη λυμαίνονται οι κάθε λογής επιτήδειοι καιροσκόποι, μπορεί και πρέπει  να γίνει ξανά κοινωνία συνειδητοποιημένων, υπεύθυνων και υποψιασμένων πολιτών.
Με αυτές τις σκέψεις να συνοδεύουν τις ευχές μας για υγεία,δύναμη και προκοπή 

                                               
                                         σας ευχόμαστε από καρδιάς 

                        ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ....

               ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ Ο ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΧΡΟΝΟΣ

 ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΑΣ

                                                                                                            

                                                                                

                                                               Ο ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ

                                                                    

                                                                              ΣΟΝΤΡΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΣΥΓΚΛΙΣΗ ΔΣ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΓΚΙΝΗ

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ ¨ΕΝ ΕΡΓΩ¨                                           

   ΕΔΕΣΣΑ  9-12-2016

                                                                  ΠΡΟΣ :        κ. ΠΡΟΕΔΡΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

                                                                                                     ΔΗΜΟΥ ΕΔΕΣΣΑΣ

        Κύριε Πρόεδρε,

                 Στις 12 Νοεμβρίου, η Π.Ο Πέλλας του ΚΚΕ, πραγματοποίησε εκδήλωση τιμής και μνήμης, με αφορμή την συμπλήρωση 70 χρόνων από την εκτέλεση της συντοπίτισσάς μας και μέλους του ΚΚΕ, Ειρήνης Γκίνη, όπου και παρουσιάστηκε, η κομματική και αντιστασιακή της δράση.

        Θύμα και ηρωίδα μαζί, στη σύντομη ζωή της η Ειρήνη Γκίνη ήταν η πρώτη γυναίκα που εκτελέστηκε, έχοντας συγκεντρώσει πάνω της, την μήνιν της ξενόδουλης άρχουσας τάξης,  όπως αυτή εκφράστηκε μέσα από τα έκτακτα στρατοδικεία που συστήθηκαν ανά τη χώρα, σε εφαρμογή του διαβόητου Γ` Ψηφίσματος «Περί εκτάκτων μέτρων κατά των επιβουλευομένων την δημοσίαν τάξιν και την ακεραιότηταν του κράτους», που απέκλειε κάθε δραστηριότητα της αριστεράς, νομιμοποίησε τη ¨λευκή τρομοκρατία¨ και οδήγησε τη χώρα στον εμφύλιο.

        Για παραδειγματισμό, αφού διασύρθηκε, χλευάστηκε και κακοποιήθηκε από γερμανοφορεμένους εθνικιστές, εκτελέστηκε στα 26 χρόνια της, με την κατασκευασμένη κατηγορία περί αλυτρωτισμού.

        Στην περίοδο της κατοχής, όντας νηπιαγωγός, άφησε παράμερα την ήσυχη ζωή και αγωνίστηκε για τα ιδανικά, τις ιδέες και τις αξίες που πρέσβευε και που δίδασκε στα παιδιά. Την πίστη στην ελευθερία και το δίκιο του αδύνατου.  Οργανώθηκε στον ΕΛΑΣ και πολέμησε για την απελευθέρωση της χώρας από τους Γερμανούς, ενώ μετά τη συνθήκη της Βάρκιζας, στη διάρκεια του εμφύλιου πολέμου που ακολούθησε, αγωνίστηκε με τις τάξεις του Δημοκρατικού Στρατού.

        Λευκές οι σελίδες της σύγχρονης ιστορίας μας τη σκοτεινή περίοδο του εμφυλίου1946-1949 και η αλήθεια επίτηδες δυσδιάκριτη. Τα ξένα συμφέροντα για την επικράτησή τους, οδήγησαν τη χώρα σε αλληλοσπαραγμό. Όπλισαν το χέρι του ενός αδελφού ενάντια στον άλλο, δίχασαν και υποχρέωσαν σε εξορία αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης. Πλήγωσαν ανεπανόρθωτα τη χώρα. 

        Σε αυτό το περιβάλλον, η μικρή αλλά δυνατή Ειρήνη Γκίνη, ξεχώρισε. Με την εκτέλεσή της, πέρασε στο πάνθεο των αθανάτων και το αίμα της 70 χρόνια μετά ζέχνει ακόμα τη φλόγα της νιότης και ο κόσμος, ο απλός κόσμος τραγουδά την ομορφιά, το θάρρος και το άδικο του θανάτου της. 

        Ο απλός κόσμος ξέρει... και πάντα ξεχωρίζει το άδικο!

          Κ. Πρόεδρε,

        Ακριβώς αυτό το άδικο εξέφρασα, στις 14 Νοεμβρίου, με την εκτός ημερησίας διάταξης τοποθέτηση-πρόταση για συζήτηση από το Δημοτικό Συμβούλιο, προκειμένου αυτό, με απόφασή του, να αποκαταστήσει την αδικία και να αποδώσει στη Ειρήνη Γκίνη  την τιμή που της αναλογεί.

        Η συνειδητοποίηση και η αποκατάσταση αδικίας, ιστορικά ποτέ δεν αποτέλεσαν διχαστικές πράξεις, τουναντίον βοήθησαν στην άμβλυνση αντιπαραθέσεων και υφέρποντος μίσους που δηλητηριάζει και διχάζει τις κοινωνίες.

       Με φοβικές συμπεριφορές, προσχηματική αποσιώπηση η στην καλύτερη των περιπτώσεων παρέλκυση θεμάτων, μόνον κακή υπηρεσία προσφέρουμε στον πολύπαθο και ταλαιπωρημένο τόπο μας. Στιγματισμένοι και σε άμυνα, καλούμαστε διαχρονικά να αποδεικνύουμε το αυτονόητο, στους κάθε λογής σωτήρες  που προσέρχονται κοντά μας.

        Κ. Πρόεδρε,

        Είναι υποχρέωση μας, να αίρουμε σκιές και να συμβάλουμε στην ομαλότητα.

        Πρέπει να απομονωθούν ακραίες και άγονες αντιπαραθέσεις που προβοκάρουν την ισορροπία της κοινωνία μας.               

         Για όλους τους παραπάνω λόγους και με γνώμονα το συμφέρον της κοινωνίας μας, προτείνω σε τακτική συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου να συζητηθεί  το εν λόγω θέμα, και αφού αποτιμηθεί το έργο της ηρωίδας και θύματος μαζί, συντοπίτισσάς μας και μέλος του ΚΚΕ, Ειρήνης Γκίνη, να της αποδώσουμε τη τιμή που της αναλογεί. Είναι καιρός!

       

    

                                                                                                     Ο επικεφαλής της παράταξης

                                                                                                               ΣΟΝΤΡΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΓΙΑΝΝΗ ΣΟΝΤΡΑ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΔΕΣΣΑΪΚΗ

Αποκλειστική συνέντευξη στον Ευθ. Βαγουρδή 
(17-09-2016)

κε Σόντρα, επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στο Δήμο μας αλλά και ο παλιότερος αυτοδιοικητικός στο σημερινό Δημοτικό συμβούλιο, πως βλέπετε τις έως τώρα δράσεις της Δημοτικής αρχής; Ποιες από αυτές επικροτείτε,  ποιες είναι σε λάθος κατεύθυνση και τι θα προτείνατε για να βελτιωθούν;

Είναι αλήθεια ότι, από το 2009 που ξεκίνησαν οι περικοπές στις χρηματοδοτήσεις των Δήμων, η οικονομική θέση τους διαρκώς επιδεινώνεται, με αποτέλεσμα οι δημότες να στερούνται από πολλές, ουσιαστικές και αυτονόητες παροχές.

Σκόπιμα η πολιτεία παρεμβαίνοντας μεταρρυθμιστικά στα πλαίσια των μνημονίων πρότεινε την αναπλήρωση των χαμένων πόρων, με ανταπόδοση στην παροχή υπηρεσιών, με το πέρασμα βασικών υποχρεώσεων των Δήμων σε εργολάβους ή επιχειρηματίες καθώς και την αξιοποίηση της δημοτικής τους περιουσίας.

Αβασάνιστα και μάλιστα πρωτοπορώντας σε ορισμένες περιπτώσεις, η Δημοτική Αρχή υιοθέτησε αυτή την λογική και εκχωρεί, ξεπουλά ή παραιτείται δικαιωμάτων της προκειμένου να γίνει αρεστή.

Εδώ βρίσκεται, και η ουσιαστική διαφοροποίησή μας από τη Δημοτική αρχή, ιδιαίτερα σήμερα, που οι ανάγκες που γεννά η καθημερινότητα είναι τεράστιες, η παθητική λογική...¨ αυτά έχω.. αυτά κάνω¨... επιβαρύνει ακόμα περισσότερο, το αίσθημα παραίτησης και ματαιότητας που έχει κυριεύσει την κοινωνία μας. Ο Δήμος ¨αποκούμπι¨ για κάθε αδύναμο συμπολίτη ή ευπαθή κοινωνική ομάδα έχει από καιρό ακυρωθεί στη συνείδηση του κόσμου, αφού εργολάβοι και ¨επενδυτές¨ , πλέον, ασκούν για λογαριασμό του τις αρμοδιότητες.

Στρατηγική διαχείρισης δεν υπάρχει και  φυσικά ούτε λόγος για οργανωμένη προσέγγιση της προοπτικής του τόπου. Ντουφεκιές στον αέρα και ότι κάτσει. Το τυχαίο, το πρόχειρο και το ευκαιριακό  χαρακτηρίζουν τις επιλογές της Δημοτικής Αρχής, ενώ αντίθετα σχεδόν επιστημονικά διεκπεραιώνονται οι διάφορες μικροεξυπηρετήσεις όσων συναλλάσσονται με αυτήν.

Ύστερα από όσα ήδη έχω αναφέρει καταλαβαίνετε ότι δεν έχει νόημα να απαριθμήσω σε τι συμφωνούμε ή διαφωνούμε ή τι προτείνω να βελτιωθούν...η οπτική μας είναι εκ διαμέτρου αντίθετη. Στα Δημοτικά συμβούλια καταθέτουμε την άποψή μας τεκμηριωμένα και με γνώμονα το καλό του τόπου, δεν σκίζουμε τα ιμάτιά μας, δεν έχει νόημα άλλωστε...είμαστε η πλειοψηφία, λένε... και αποφασίζουν! 

Αν κάνατε έναν απολογισμό της Δημαρχιακής σας θητείας πως θα την κρίνατε, ποιό θεωρείτε το σημαντικότερό σας επίτευγμα αλλά και για ποιο θέμα έχετε μετανιώσει;

Αφήνω την κρίση για εσάς και τους συμπολίτες μας, δεν νομίζω ότι θα ενδιέφερε κανέναν η δική μου άποψη, που στο τέλος – τέλος είναι και καθαρά υποκειμενική. Παρόλα αυτά  όμως νομίζω ότι είναι υποχρέωσή μου να επισημάνω την απίστευτη μετάλλαξη που συντελέστηκε στον Δήμο  μας και την  μετατροπή του, σε ένα μοναδικό για τα ελληνικά δεδομένα, εργαστήριο ιδεών, μελετών και έργων, που επέτυχε σε μεγάλο βαθμό τον εκσυγχρονισμό της εικόνας της πόλης και την αναζωογόνηση των Δημοτικών Διαμερισμάτων. Μιλάω για αυτήν την δημιουργική πνοή που μας σάρωσε όλους και που το άρωμα των επιτυχιών, που άφησαν οι πρωτόγνωρες και καινοτόμες επιλογές, συνεργασίες και διεκδικήσεις , ξεπέρασε ακόμα και τα σύνορα της χώρας. Δεν νοιώθω περήφανος, είμαι ευτυχισμένος που το έζησα και μαζί δυστυχής που δεν κατάφερα να το ολοκληρώσω...

Όλα αυτά τα χρόνια έχοντας ασκήσει διοίκηση τί είναι αυτό που μένει σαν «απόσταγμα» στον άνθρωπο Γιάννη Σόντρα;

Με καθαρά φιλοσοφική διάθεση, αβίαστα μπορώ να πω ότι το τσιτάτο ¨Τίποτα δεν πάει χαμένο¨ αποδίδει με τον καλύτερο τρόπο, όλα όσα έζησα και ένοιωσα, με το γύρισμα του τροχού. Αυτό το ευεργετικό πάνω- κάτω, που σε ολοκληρώνει σαν άνθρωπο, που στρογγυλεύει τις αιχμές ¨ του εγώ σου¨ , δυναμώνει τις αντοχές και πλαταίνει την κατανόησή σου.

Αναζητώντας το ισοζύγιο ή το απόσταγμα όπως λέτε, καταλήγω στο κοινότυπο ¨θερίζουμε αυτό που εμείς σπέρνουμε¨ γι’ αυτό δεν χρειάζεται να οικτίρουμε τη μοίρα ή την τύχη μας ή και τη συγκυρία...Η ενέργεια που εκπέμπουμε, τελικά μας επιστρέφει... Ναι, εισέπραξα, τον σεβασμό και την εκτίμηση που μου αναλογεί, επίσης την απόρριψη, όμως συνεχίζω να εισπράττω και αυτό είναι το σημαντικότερο, την αγάπη του κόσμου που ένοιωσε την δική μου αγάπη.

Με το χέρι στην καρδιά θα θέλαμε την τοποθέτησή σας σχετικά με τα οικονομικά του Δήμου και τι απαντάτε σε όσα ακούστηκαν ή γράφτηκαν στο παρελθόν;

Έχω τόσες φορές τοποθετηθεί για το θέμα και ειλικρινά δεν θέλω να το επαναλάβω. Άλλωστε ο καθένας έχει βγάλει τα συμπεράσματά του και νομίζω ότι δεν πρόκειται να πείσω ή ακόμα και να μεταπείσω άτομα, που για τους δικούς λόγους βιάστηκαν να με ρίξουν στη πυρά. Είναι αλήθεια ότι πολύ πίκρα υπάρχει μέσα μου, όχι για αυτά που έχω υποστεί προσωπικά, αλλά για όλα όσα υπέστησαν οι δικοί μου άνθρωποι και που στο κάτω- κάτω δεν έφταιγαν σε τίποτα. Ακούστηκαν και γράφτηκαν τερατουργήματα, τα οποία μέχρις ενός σημείου μπορεί να ήταν αναμενόμενα...αλλά τόσα;...τόσο ήταν το μένος πια;     Κι όμως ήταν τόσο αρρωστημένο, που καμία νηφάλια φωνή δεν μπορούσε να ακουστεί...καμία δικαστική απόφαση ή βούλευμα απαλλαγής μου, δεν έγιναν αντιληπτά.... Όπως φαίνεται τελικά, κανέναν δεν ενδιέφερε η αλήθεια,... ζητούμενο ήταν ο διασυρμός μου.

Στην διάρκεια της προηγούμενης θητείας της Δημοτικής αρχής χάθηκε η έδρα της πανεπιστημιακής σχολής. Κατά τη γνώμη σας τι λάθος έγινε που χάθηκε κάτι τόσο σπουδαίο για την πόλη των καταρρακτών και ποιοι ευθύνονται γι αυτό;

Έχω ήδη αναφέρει ότι, η Δημοτική αρχή  χαρακτηρίζεται από παθητικότητα και αδυναμία διαπραγμάτευσης. Αιφνιδιάζεται, τρέχει πίσω από τις εξελίξεις, με αποτέλεσμα και με πρόσχημα την κρίση, να ανέχεται την αποψίλωση του Δήμου από ουσιαστικές

δομές.

Στην περίπτωση όμως του Πανεπιστημιακού τμήματος, μάλλον πρέπει να μιλήσουμε πέρα από την φανερή ανικανότητα της και για σκοπιμότητα, αν όχι για μεθόδευση, αφού μολονότι γινόταν χαμός πανελλαδικά για το ζήτημα της κατάργησης τμημάτων και της συγχώνευσης σχολών, ήδη η Δημοτική αρχή, συζητούσε τη διάθεση του κτιρίου για τη στέγαση του 9^ου Δημοτικού Σχολείου. Για ακόμα μία φορά και για τόσο σοβαρό θέμα, έκανε μικροπολιτική με το βλέμμα στραμμένο στις πελατειακές σχέσεις που καλλιεργεί σε βάρος των συμφερόντων της πόλης.Δεν πολέμησαν για την ίδρυση...δεν μάτωσαν για τη λειτουργία ... δεν πίστεψαν στα οφέλη που έφερε στην κοινωνία της πόλης. Μίζερα σκιαμάχησαν για την τιμή των όπλων. Τι άλλο μπορούσαμε να περιμένουμε;  

¨BREXIT…η απογύμνωση της ευρωπαϊκής κινδυνολογίας!¨

       Και όμως δεν το πίστευαν οι ηγέτες και οι αξιωματούχοι της ΕΕ...και αιφνιδιάστηκαν, όπως προέκυψε, από τις δηλώσεις τους, μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων του δημοψηφίσματος στη Μ. Βρετανία.

       Αλαζονικά, σχεδόν νομοτελειακά ανέμεναν την επιβεβαίωση... της δικής τους εκφοβιστικής αλήθειας...την επικυριαρχία της ευρωσυστημικής οικονομικής αντίληψης που υπηρετούν... της  οργάνωσης της ενοχικής κοινωνίας που σταδιακά εγκαθιστούν...και φυσικά των ενδοεταιρικών σχέσεων υποτέλειας που οικοδομούν με γνώμονα τα οικονομικά συμφέροντα που υπηρετούν.

       Και όλα αυτά στην Ευρώπη των λαών που επανειλημμένα αιματοκυλήθηκε μέχρις ότου οι κάτοικοί της, καταφέρουν να οριοθετήσουν τη σχέση τους με το τυραννικό οικονομικό κατεστημένο, που μεταλλασσόμενο, προσαρμοζόταν με απίστευτη ευκολία στις ανάγκες της κάθε περιόδου,  χρησιμοποιώντας ...άλλοτε  μαστίγιο και άλλοτε  καρότο.

       Στην τελευταία φάση αυτής της αέναης διαπάλης,  το οικονομικό κατεστημένο έξυπνα έχει φροντίσει  να ταυτιστεί στη συνείδηση μας... η Ευρώπη των λαών, με την Ευρωπαική Οικονομική Ένωση ¨ χάλυβα και άνθρακα¨  ( Έτσι ξεκίνησε και καλό είναι να μην το ξεχνάμε).... η Ευρώπη με τη Ευρωπαϊκή Ένωση... και άρα ο ευρωμονόδρομος ως η συμφερότερη επιλογή όλων μας, ανεξαρτήτως των επιπτώσεων και πέρα από τις περιφερειακές διαφορές μας.

       Έτσι το ΟΧΙ των Βρετανών στην ΕΕ, μολονότι εκφράζει τη δική τους ιδιαιτερότητα,  έγινε υπόθεση της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ευρωπαίων πολιτών και από  μύχια επιθυμία, έγινε κραυγή για ανατροπή της αδιέξοδης πολιτικής λιτότητας που ακολουθείται και πλήττει κύρια τους ασθενέστερους οικονομικά και τους ανέργους.

       Εθνικιστικά κόμματα, φασιστικά εξαμβλώματα με λαϊκίστικη, ρατσιστική και  ακροδεξιά ρητορική επιχείρησαν και συνεχίζουν να προσπαθούν τη χειραγώγηση αυτής της αντίδρασης ...ευτυχώς ανεπιτυχώς. Κατασκευασμένα πολιτικά αναχώματα ,παράγωγα του συστήματος, που επενδύουν στο φόβο και την αγωνία για επιβίωση,  επιχειρούν τον αποπροσανατολισμό μας, με αποτέλεσμα  ζητήματα δημοκρατίας  και κατάλυσης δικαιωμάτων που κατακτήθηκαν με αίμα, να περνούν σε δεύτερη μοίρα.

       Σε αυτή τη φοβισμένη Ευρώπη που δυστυχώς τα συντηρητικά αντανακλαστικά της ενισχύονται, το BREXIT χάλασε τη ¨σούπα¨, το μήνυμα του δημοψηφίσματος ¨άρον-άρον¨ αλλοιώνεται από τους εντεταλμένους, θαμπώνει μη και γίνει φάρος και οδηγός για τους λοιπούς και κινδυνεύσει το σαθρό Ευρωπαϊκό οικοδόμημα που με ευλάβεια υπηρετούν  ¨οι μαστροποί¨ των Βρυξελλών.

       Τα περίπου 18.000.000 ΟΧΙ των Βρετανών ούτε ρατσιστικά ούτε ξενοφοβικά ήταν, πονεμένα και εξαθλιωμένα μπορεί...σίγουρα όμως με περισσή αξιοπρέπεια, γιαυτό και αυτή η ιστορική, κατά δήλωση Ρέντζι απόφαση, πρέπει να γίνει απόλυτα σεβαστή.  Τόσο που να τους γεμίζει φόβο η δύναμή της.

        Ίσως έτσι καταφέρουμε να αλλάξουμε την αδιέξοδη ¨ενωμένη¨ πορεία μας.

                                                                                                                                                                                                             ΣΟΝΤΡΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

"ΣΥΓΚΛΙΣΗ Δ.Σ. ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ - ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ "

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ ¨ΕΝ ΕΡΓΩ¨                                                 ΕΔΕΣΣΑ  16-03-2016

                                                                  ΠΡΟΣ :        κ. ΠΡΟΕΔΡΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

                                                                                                     ΔΗΜΟΥ ΕΔΕΣΣΑΣ

        Κύριε Πρόεδρε,

       Με την παρούσα επιστολή, εκφράζουμε για ακόμα μία φορά την έντονη ανησυχία μας, για το διαρκώς διογκούμενο πρόβλημα του μεταναστευτικού – προσφυγικού που αντιμετωπίζει η χώρα.

       Δεδομένης της στάσης που έχει υιοθετηθεί από τους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το κλείσιμο των συνόρων στα δυτικά Βαλκάνια, και την αδιάλλακτη και εκβιαστική συμπεριφορά της Τουρκίας, διαμορφώνεται πλέον ¨de facto¨ κατάσταση εγκλωβισμού στη χώρα μεγάλου αριθμού προσφύγων – μεταναστών, χωρίς να υπάρχει η αναγκαία προετοιμασία όσον αφορά τις υποδομές υποδοχής και στήριξης των αναγκών τους.

       Εάν δε στα παραπάνω προσμετρηθούν και οι εκτιμήσεις αναλυτών, που ανεβάζουν τον αριθμό των εγκλωβισμένων στις 400.000 άτομα, μέχρι τον Μάιο, αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι τα μεγέθη θα καταστούν μη διαχειρίσιμα και οι εικόνες της ¨Ειδομένης¨ που πραγματικά δεν τιμούν κανέναν μας, θα πολλαπλασιαστούν.

"Οι μετανάστες...οι πρόσφυγες...εμείς... και ο κόσμος όλος!"

    Σταυροδρόμι πολιτισμών ο τόπος μας, πέρασμα από την ανατολή στη δύση κυρίως... και εμείς διαχρονικά μπολιασμένοι, από αυτήν την ιδιαιτερότητα, καλούμαστε με αφορμή, την χωρίς προηγούμενο μεταναστευτική ροή προς την Ευρώπη, να επιβεβαιώσουμε σχεδόν γονιδιακά, αρχές και αξίες πανανθρώπινες, δοκιμασμένες στο χρόνο.

       Σήμερα, στις ραγισμένες από την προσφυγιά ψυχές μας, στις χαραγμένες από τη ξενιτιά μνήμες μας, στη λαβωμένη από τη σύγχρονη Οδύσσεια των παιδιών μας αξιοπρέπεια, η παρουσία και ο αγώνας των συνανθρώπων μας, που γλύτωσαν από τα κύματα του Αιγαίου και διεκδικούν το ¨μερτικό τους στη ζωή¨ στις λάσπες της Ειδομένης, μπορούν να μας ξυπνήσουν;

      Να πούμε και πάλι κόντρα σε κάθε λογική, φτάνει!...Και πώς να γίνει, άραγε αυτό;

      Κι όμως, αυτό που φαντάζει αδύνατο, είναι μπορετό και είναι τόσο δύσκολο, όσο εύκολο και αυτονόητο, ήταν για τις ¨γιαγιάδες της Μυτιλήνης¨ να αγκαλιάσουν και να περιποιηθούν το μωρό που δεν ήξεραν, τη μάνα που δεν μπορούσε  και που φυσικά δεν έφταιγαν, για όλα αυτά που συνοδεύουν τη σύντομη ζωή τους.

      Σίγουρα, η αντιμετώπιση αυτής της πραγματικότητας είναι δύσκολη, είναι ακόμα ένα μεγάλο πρόβλημα, που προστίθεται στην αφόρητη ομολογουμένως καθημερινότητά μας και λογικά δεν το θέλουμε... όμως...

 ...πώς να κλείσουμε τα μάτια και να προσποιηθούμε ¨αυτιστικά¨ ότι δεν συμβαίνει;

...πώς να απωθήσουμε μνήμες που ακόμα ζέχνουν πίκρα και θυμό;

...πώς είναι δυνατόν, εμείς, να επιτρέψουμε η απόγνωση να σκιάσει την ελπίδα;

"Πολιτικός μονόδρομος η αναγεννημένη κεντροαριστερά..."

         Κατά την εκλογική αναμέτρηση της 25/1/2015, υπήρξε αναδιανομή της επιρροής των παραδοσιακών κομμάτων στο εκλογικό σώμα και παράλληλα εμφανίστηκαν νέοι πολιτικοί σχηματισμοί /κόμματα, των οποίων η παρουσία στην πολιτική ζωή του τόπου εκτόνωσε προσωρινά την αγανάκτηση των ψηφοφόρων, εξαιτίας  της παρατεταμένης οικονομικής ασφυξίας και του σαθρού παλαιοκομματικού σκηνικού, που ευθυνόταν για αυτήν.

   Έτσι το ΠΑΣΟΚ συρρικνώθηκε δραματικά, η ΝΔ έφτασε στα ιστορικά κατώτερα όρια επιρροής της, το ΚΚΕ διασώθηκε στο διαχρονικό ποσοστό επιρροής του, ενώ  ο ΣΥΡΙΖΑ εκτινάχτηκε αγγίζοντας τα όρια της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας.

   Οι ΑΝ.ΕΛ, το ΠΟΤΑΜΙ και η ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ, μαζί με τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, συμπληρώνουν την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, έχοντας εκφράσει τμήματα της κοινωνίας που πολιτικά  στεγάζονταν  στους δύο κυρίαρχους μεταπολιτευτικούς σχηματισμούς του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

   Η βύθιση του ΠΑΣΟΚ έχει τις γνωστές αιτίες, η έστω και οριακή συγκράτηση της ΝΔ επίσης, η εκτίναξη όμως του ΣΥΡΙΖΑ έχει έντονα τα χαρακτηριστικά έκφρασης της καθολικής αντίδρασης της κοινωνίας στις εξοντωτικές πολιτικές που επέβαλαν τα μνημόνια, αλλά ταυτόχρονα αναδεικνύει και μία¨ ανομολόγητη¨ καιροσκοπική συμπεριφορά του εκλογικού σώματος, που εκδηλώνεται σε ανάλογες καταστάσεις. Για τους ίδιους λόγους αλλά και με ισχυρή δόση ¨εθνοσωτήριας αντίληψης¨, τα νέα κόμματα  κατάφεραν και εξασφάλισαν την παρουσία τους στη Βουλή, μολονότι ήταν ασαφές το πολιτικό τους στίγμα.

   Στον πυκνό πολιτικό χρόνο που ακολούθησε και μετά από ατέρμονες διαπραγματεύσεις, κλείσιμο τραπεζών, δημοψήφισμα και τόσα άλλα  πρωτόγνωρα, ψηφίστηκε τελικά το Τρίτο Μνημόνιο, επικυρώθηκε  στις εκλογές του Σεπτεμβρίου και μαζί η σχέση υποτέλειας  σχεδόν ολόκληρου του πολιτικού κόσμου της χώρας με τους δανειστές.

   Φαντάζει κακόγουστη φάρσα, η προσπάθεια των κομματικών επιτελείων, να πείσουν για τη διαφορετικότητά των πολιτικών επιλογών τους, στο ασφυκτικό πλαίσιο του μνημονίου, που μαζί ψήφισαν και που καλούνται  με τα αναιμικά εκλογικά ποσοστά τους, να υπηρετήσουν με κυβερνητικές συμμαχίες τερατογένεσης.

   Η αμηχανία των κομμάτων είναι πρόδηλη, η πίεση που δέχονται από τους εκλογείς -κύρια οι κυβερνητικοί βουλευτές- μεγάλη, οι αντοχές της κοινωνίας μετά από 5 χρόνια ύφεσης μηδενικές, έτσι αναπόφευκτα κάθε τόσο πυροδοτείται η άχαρη συζήτηση για οικουμενική πολιτική αντιμετώπιση της κατάστασης, κάτι που εξ ορισμού αποτελεί την πλέον αντιδημοκρατική επιλογή που θα μπορούσε να κάνει η χώρα.

   Συνεννόηση ΝΑΙ...Εθνική στρατηγική ΝΑΙ...

  ¨Ολοκληρωτική¨ πλειοψηφία όμως ΟΧΙ...

   Ο τόπος θέλει ισχυρή και αποφασιστική κυβέρνηση.

   Ο τόπος θέλει ισχυρή και αξιοπρεπή αντιπολίτευση.

   Το κράτος έχει ανάγκη από ριζικές μεταρρυθμίσεις.

   Οι πολίτες, ακόμα και με τις βαρύτερες συνέπειες, αξίζουν την αλήθεια και αποζητούν την ελπίδα...

    Η απάντηση στην πολιτική και κοινωνική κρίση που ταλανίζει τον τόπο, όπως και στο παρελθόν θα έρθει από την αναγεννημένη κεντροαριστερά παράταξη, η οποία διαχρονικά αποτελεί τον ασφαλή θεματοφύλακα και εγγυητή της προόδου της χώρας. Πάντα επίκαιρη, νεωτερική και με γνώμονα την κοινωνική συνοχή, τολμά και επιχειρεί αποτελεσματικά, διαρθρωτικές αλλά και δομικές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα, εδραιώνοντας στους πολίτες αίσθημα ασφάλειας και συνθήκες σταθερότητας, προκειμένου να επανέλθει η ομαλότητα στον τόπο.

   Σήμερα κατακερματισμένη, ασαφής και ενδεχομένως ουτοπική ,μπορεί να μην προβάλει ικανή να διαδραματίσει το ρόλο της, σύντομα όμως, υπό την πίεση των γεγονότων και με χαρακτηριστικά λαϊκής απαίτησης, θα αναγεννηθεί για να φέρει την αισιοδοξία στην ψυχή μας,  την ελπίδα στα μάτια μας, το χαμόγελο στα χείλη μας, τη διάθεση για δημιουργία στα χέρια μας, φτερά στα πόδια μας να τρέξουμε στο μέλλον...

...αφού ο ΣΥΡΙΖΑ, καταρρέει , ανίκανος να υπερασπιστεί την αναντιστοιχία λόγων και έργων, δεδομένης της ανυπαρξίας κομματικού, συνδικαλιστικού και κοινωνικού μηχανισμού.

...αφού η ΝΔ επαναλαμβάνεται μονότονα στη συντηρητική λογική της αυτορρύθμισης της οικονομίας και του κοινωνικού αυτοματισμού.

... αφού οι μικροί σχηματισμοί μετά την περιστασιακή εμφάνισή τους, συνειδητοποιούν  την αλαζονική ανεπάρκειά τους και προτρέπουν ήδη σε συγκλίσεις για να διασωθούν.

   Σε αυτές τις συνθήκες αποσύνθεσης και μετάβασης, πολλά στελέχη του κεντρώου και αριστερού χώρου κρατήθηκαν και σωστά, εφεδρείες , για να μπορέσει μετά τον ορυμαγδό, να ανασυγκροτηθεί  ο προοδευτικός χώρος της κεντροαριστεράς...και όπως φαίνεται η ώρα ήρθε!

   Πλέον όλοι μας, απογοητευμένοι από το σαγηνευτικό κάλεσμα των νεωτερικών σειρήνων, με σοβαρότητα μπορούμε και θα χτίσουμε τη νέα πολιτική πραγματικότητα ...

   ...με ρεαλισμό που ενδεχομένως να  αγγίζει τα όρια του κυνισμού ΝΑΙ...όμως με κοινωνικό πρόσημο και προπάντων την Ελπίδα να προβάλει στο τέρμα...

   ...και αυτά, όπως πολύ καλά το γνωρίζουμε οι παλαιότεροι και που σίγουρα θα μάθουν  οι νεώτεροι, τα εγγυάται .... μια  Σύγχρονη και Ριζοσπαστική Κεντροαριστερά !

                                                                                                                                                                        ΣΟΝΤΡΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

¨Ένα χρόνο μετά... ¨

Είδαμε....

Τα λιοντάρια...να κοτίζουν.

Τους ερασιτέχνες ...να γίνονται στυγνοί επαγγελματίες.

Το άσπρο ... να  μαυρίζει.

Τη  σημαία των ¨πιστεύω¨ μας... να  κουρελιάζεται.

Την ψήφο μας... να φαλκιδεύεται

Την  αξιοπρέπειά μας ...να ποδοπατείται

Την  ελπίδα μας, για καλύτερες μέρες ...να εξανεμίζεται.

Αυτά και άλλα πολλά ακόμα.... μόλις μέσα σε ένα χρόνο. Κάτι σε κακοριζιά μου φέρνει όλο το σκηνικό που ζούμε ή μπορεί να είναι καμιά καλοστημένη φάρσα- τιμωρία για την έκλυτη ζωή που υποχρεωθήκαμε να ζήσουμε, τα προηγούμενα χρόνια.

Όποια πολιτική μάσκα και να αφαιρέσουμε,  την ίδια στρυφνάδα αντικρίζουμε , το ίδιο παγωμένο βλέμμα μας καλεί σε υποταγή, ακόμα και η έκπληξη μας απαγορεύεται ,πόσο μάλλον η αντίδραση.

Είμαστε για λύπηση. Είχαμε μάθει αλλιώς. Διεκδικούσαμε, φωνάζαμε στο δίκιο μας, ακόμα και στο άδικο, σαν να μας χρώσταγαν ...δεν πιστέψαμε ούτε στιγμή πως το παραμύθι είχε και κακό λύκο...  

Ώσπου ήρθε και είναι και πεινασμένος...κατασπαράζει τις ζωές μας αδηφάγα...και με τα λιγοστά του  αποφάγια αξιώνει να νοιώσουμε χορτάτοι.