ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟ 2016

                                      ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ   ΤΟ  2016

      Έχοντας στην πλάτη μου, μισό αιώνα και πλέον ζωής, δύσκολα αιφνιδιάζομαι και ακόμα πιο δύσκολα προσδοκώ θεαματικές αλλαγές, που αφειδώς και κυρίως ανέξοδα, σκορπούν γύρω τους,  διάφοροι επιτήδειοι, που ευαγγελίζονται την σωτηρία μου.

     Η λογική μου, μετά από επανειλημμένες απογοητεύσεις, μου συνιστά ψυχραιμία, υπομονή και δυσπιστία, η ψυχή μου από την άλλη, θέλει κάπου να πατήσει, για να ορθωθεί, και αυτά μαζί, μου προκαλούν αναταραχή, αβεβαιότητα.

     Πορεύτηκα με αυτόν τον κυκεώνα, προσπάθησα και συνεχίζω να κερδίζω την κάθε μου μέρα δύσκολα ομολογουμένως. Προσαρμόζομαι στη νέα πραγματικότητα χωρίς ουσιαστική στήριξη και με πολλή βοή δίπλα μου, που μου θολώνει τη σκέψη και με αποπροσανατολίζει.     

     Άναρθρες οι κραυγές τις περισσότερες φορές, που εκστομίζουν οι ¨σωτήρες¨, διλήμματα που αφαιρούν κάθε ίχνος αξιοπρέπειας, άσπρο ή μαύρο στην εποχή που τα πάντα γύρω έχουν φόντο γκρίζο και σκοτεινό.

    Ξέρω ή μάλλον έμαθα καλά. Δεν έχω να περιμένω τίποτα από αυτούς. Το σαρκίο τους περιφέρουν και το ξεπουλούν μάλιστα όσο-όσο, για να διατηρηθούν λίγο ακόμα στον αφρό.

    Όχι δεν τους λυπάμαι, όμως λυπάμαι τον εαυτό μου που επέτρεψα να τους πιστέψει. Λυπάμαι που τους εμπιστεύτηκα και καθόρισαν τη μοίρα μου και των παιδιών μου.

    Φυσικά δεν αποποιούμαι των δικών μου ευθυνών, δεν αρνούμαι ότι στήριξα επιλογές τους, ότι συναλλάχτηκα μαζί τους και φυσικά έγινα και εγώ, μαζί τους, τροχός στον μύλο του κοινωνικού ξεπεσμού.  

     Σήμερα έχοντας καθρέφτη μπροστά μου και πολύ βάρος στους ώμους μου, εν μέρει απολογητικά κυρίως όμως αηδιασμένος από τη ακούσια ή εκούσια παρουσία τους στη ζωή μου, δεν αποθέτω στα πόδια τους, την ελπίδα για πιο αξιοπρεπείς μέρες, που τόσο πολύ έχω ανάγκη.

    Είμαι εδώ, μαζί σας και προσπαθώ να σας πω ότι τίποτα διαφορετικό δεν πρόκειται να φέρει το 2016.

    Η αλλαγή, το διαφορετικό, το καινούργιο, αν δεν γεννηθεί στη ψυχή μας, μέσα μας και δεν κυριεύσει το νου μας, δεν πρόκειται να προκύψει από το στείρο και υπέργηρο σπέρμα του συστήματος.

    Μη περιμένουμε θαύματα, αυτά έγιναν αιώνες πριν και για συγκεκριμένο λόγο, που φυσικά δεν υπάρχει στις μέρες μας.

    Τώρα παίρνουμε τη ζωή στα χέρια μας, την αλλάζουμε, αλλάζοντας πρώτα εμάς.

    Πίστη στον εαυτό μας. Έτσι μπορούμε και θα αλλάξουμε τη ζωή μας.

                                                                                                                           

                                                                                           ΣΟΝΤΡΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

"Λίγες ευχές... αληθινές!!!"

Συνηθίζουμε τέτοιες μέρες, να βομβαρδίζουμε ακατάσχετα με ευχές, δικούς μας και μη, προσπαθώντας με αυτόν τον τρόπο, να αποδείξουμε την αγάπη,  αλλά και το ενδιαφέρον μας για αυτούς, επιστρατεύοντας φυσικά όσο το δυνατόν περισσότερες εκφράσεις κοινωνικού καθωσπρεπισμού..

Είναι όμως, τελικά ειλικρινής... αληθινή... και πόσο;... αυτή μας η συμπεριφορά μας;

Μήπως η κοινωνική αλλοτρίωσή μας,  έφτασε στο ¨μεδούλι¨  και έτσι υπαγορεύει ακόμα και την έκφραση των συναισθημάτων μας;

Διόλου απίθανο, αφού αντανακλαστικά αντιδρούμε,  χαμογελάμε, ευχόμαστε...και δυστυχώς αντανακλαστικά αγαπάμε.

Παίρνουμε και δίνουμε...ανταλλάσουμε ή καλύτερα συναλλάσουμε ακόμα και τα συναισθήματα. Συναλλαγή δηλαδή, στα πάντα.

Φτάσαμε όμως στο ¨ μη παρέκει¨, ας το αντιληφθούμε επιτέλους για να ασχοληθούμε με την ουσία της ζωής, ας ξεχωρίσουμε τα σημαντικά από τα ασήμαντα, για να σταματήσουν επιτέλους τα δήθεν και τα πρέπει ,να δυναστεύουν το νου και την ψυχή μας.

Ας εκφραστούμε από ψυχής... αβίαστα... γιατί αυτό που θα  βγει από τα χείλη του καθενός μας, θα είναι τουλάχιστον ειλικρινές.

Τότε οι ¨φιοριτούρες¨ θα πάνε στην άκρη και απογυμνωμένη η ψυχή μας... θα πει ότι έχει να πει...και θα είναι αληθινό.

Ας μη το φοβηθούμε.

Είναι ανάγκη να ξαναγνωριστούμε , να επαναπροσδιορίσουμε τις μεταξύ μας σχέσεις.

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από τα εύκολα, ίσως και τα πιο ανώδυνα...με τις ειλικρινείς ευχές μας.

Ας ευχηθούμε όλοι μαζί για ...ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ...και ο καθένας μας ας βρει, σε αυτή την τόσο απλή, αλλά συνάμα τόσο σημαντική ευχή, όλα όσα έχει ανάγκη η ψυχή του.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΟΝΤΡΑΣ

ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ ¨ΕΝ ΕΡΓΩ¨

ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟ ΕΔΕΣΣΑΣ… 10 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ!!!

Με πρωτοβουλία του αείμνηστου συμπολίτη μας Ευάγγελου Δίζα και της συζύγου του Αμαλίας, που ήταν και οι κύριοι δωρητές, ιδρύεται στο Δήμο μας το 2005, ο Οίκος Ευγηρίας «Ευάγγελος και Αμαλία Δίζα» με σκοπό την αξιοπρεπή διαβίωση της πλέον ευαίσθητης ομάδας συμπολιτών μας, των ανθρώπων της Τρίτης Ηλικίας .

Η τοπική κοινωνία αναγνώρισε αμέσως τη σημασία του και με περίσσεια αγάπη, αγκάλισε τη λειτουργία του, συνεισφέροντας με κάθε τρόπο, για την καλύτερη εξυπηρέτηση των ενοίκων του. Αξίζει να θυμηθούμε τη μεγάλη συμβολή της κας Ευθυμίας Γουναρά – Βυρώζη μαζί με τη συνδρομή πολλών ακόμα συμπολιτών μας.  

14/9/2005: Εγκαίνια Γηροκομείου, από τον Οικουμενικό Πατριάρχη, παρουσία του Αρχιεπισκόπου, του Μητροπολίτη, αρχών και πλήθους κόσμου.

Με το Δήμο Έδεσσας χρηματοδότη,  την Ιερά Μητρόπολη και την Ν.Α. να συμβάλλουν οικονομικά, αλλά και το Σύλλογο Φίλων του Γηροκομείου υποστηρικτικό μηχανισμό, ο Οίκος Ευγηρίας «Ευάγγελος και Αμαλία Δίζα» ή όπως τελικά επικράτησε στην κοινωνία, το Γηροκομείο Έδεσσας, λειτούργησε με 11 υπαλλήλους διαφόρων ειδικοτήτων και πολύ γρήγορα, έγινε πρότυπο λειτουργίας για τη χώρα. 
Με σεβασμό, ακολουθώντας σύγχρονες αντιλήψεις και αξιοποιώντας κάθε νέο θεσμό σχετικό με τη κοινωνική φροντίδα ηλικιωμένων ατόμων, προσπαθήσαμε και εκπληρώσαμε τους σκοπούς της ίδρυσής του, έχοντας την ευθύνη της λειτουργίας του.

Σήμερα, 10 χρόνια μετά, στην νέα πραγματικότητα όπως αυτή σταδιακά διαμορφώθηκε τα τελευταία χρόνια, όπου το αυτονόητο αμφισβητείται και η κοινωνική παρέμβαση αποτελεί ανάγκη πλέον, για τη διατήρηση κάποιου επιπέδου κοινωνικής συνοχής, δυστυχώς η λειτουργία του έχει καταστεί προβληματική.

" ...ας σοβαρευτούμε ! "

Είναι δύσκολη η ώρα του λογαριασμού. Και ήρθε...

Πρέπει να τον πληρώσουμε ...και αυτό θα κάνουμε τελικά.

Δυσανασχετούμε, καθυστερούμε, αντιδρούμε  ...αλλά  μέχρι πότε ;

Πρέπει επιτέλους να  αποδεχτούμε αλλά και μαζί  να ομολογήσουμε, ότι ζήσαμε κοντά στα 30 χρόνια αλόγιστα, δίχως μέτρο, εξυπηρετώντας τις επιθυμίες μας και τα χαμηλότερα ένστικτά μας. Χωρίς στοιχειώδη αυτοσυγκράτηση, ξεπουληθήκαμε στον ¨μαμωνά¨ και ανατρέψαμε τις αξιακές μας προτεραιότητες. Εκφυλιστήκαμε ...αλλοτριωθήκαμε.

Σήμερα πληρώνουμε και ενδεχομένως  υπέρμετρα το τίμημα της αλλοφροσύνης. Και ενώ στον καθένα μας η θηλιά της καθημερινότητας ολοένα σφίγγει, το πολιτικό σύστημα, που κατά κύριο λόγο ευθύνεται για το αδιέξοδο, έχει καταρρεύσει.

Συναλλαχτήκαμε με καιροσκόπους πολιτικάντηδες, υποκύψαμε στα νοσηρά χάδια του συστήματος και παραδοθήκαμε άνευ όρων σε ψεύτικες κομματικές υποσχέσεις.

Σε αυτή τη γωνιά της γης κανένας δεν δικαιούται το τίτλο της παρθενίας. 

"Ένας χρόνος μετά τις δημοτικές εκλογές"

Συνέντευξη στην εφημερίδα ΛΟΓΟΣ της ΠΕΛΛΑΣ

Ο Γιάννης Σόντρας για τα πεπραγμένα της δημοτικής αρχής του δήμου Έδεσσας «Η δημοτική αρχή χαρακτηρίζεται από συνέπεια που αγγίζει τα όρια της εμμονής, όσον αφορά την προσήλωσή της στην εξυπηρέτηση ατομικών συμφερόντων(ρουσφετιών)»

1. Συμπληρώθηκε ένας χρόνος από τις εκλογές, με τη νέα δημοτική αρχή. Μια εκτίμηση για τα πεπραγμένα της μέχρι ήμερα…
Όπως έχω και στο παρελθόν επισημάνει, η δημοτική αρχή χαρακτηρίζεται από συνέπεια που αγγίζει τα όρια της εμμονής, όσον αφορά την προσήλωσή της στην εξυπηρέτηση ατομικών συμφερόντων (ρουσφετιών), την αποστροφή της σε κάθε μορφής συλλογικής δράσης που ωφελεί το κοινωνικό σύνολο, αλλά και την αποψίλωση των υπηρεσιών του Δήμου, καθιστώντας τον από κυρίαρχο μοχλό ανάπτυξης του τόπου, σε παραμάγαζο όπου οι υμέτεροι διαγκωνίζονται για τη νομή του.
Με αυταρέσκεια και αλαζονεία απολαμβάνουν την πλειοψηφία που υφάρπαξαν…με δημοκρατικές διαδικασίες… τάζοντας και εκβιάζοντας την ψήφο των πολιτών, που στη δύνη της οικονομικής κρίσης, αποζητούσαν διέξοδο στα αδιέξοδά τους.
Σήμερα εθισμένοι στη συναλλαγή, αλλά εγκλωβισμένοι στην ακατάσχετη παροχολογία, αντιδρούν σπασμωδικά, χωρίς συναίσθηση των ευθυνών τους και βγάζουν στο σφυρί ότι τους βαραίνει ή καλύτερα ότι τους βολεύει…

2. Εσείς, ως αντιπολίτευση, πιστεύετε ότι στα δημοτικά συμβούλια διεκδικήσατε τις θέσεις σας ή καταθέσατε προτάσεις για τη βελτίωση του δήμου;
Όπως και εσείς έχετε διαπιστώσει, παρακολουθώντας τις συνεδριάσεις των Δημοτικών συμβουλίων, η συνολική μας στάση χαρακτηρίζεται από μαχητικότητα, δημιουργική διάθεση και εμπεριστατωμένες θέσεις, στα φλέγοντα ζητήματα που απασχολούν το Δήμο.
Αναδεικνύουμε θέματα, προτείνουμε λύσεις και στηρίζουμε κάθε προσπάθεια που βελτιώνει τη λειτουργία του Δήμου.
Η στείρα αντιπαράθεση και η μηδενιστική συμπεριφορά, δεν αποτελεί επιλογή μας, μολονότι τις περισσότερες φορές, αναλωνόμαστε στην άχρωμη και διεκπεραιωτική θεματολογία των Δημοτικών συμβουλίων, αφού στα σημαντικά ζητήματα με περισσή αλαζονεία, η Δημοτική αρχή και με συνοπτικές διαδικασίες, επιδεικνύει τη δύναμη της πλειοψηφίας της.
Καταθέτουμε με παρρησία τις απόψεις μας, επιζητούμε τη ζύμωσή τους στην κοινωνία και αφουγκραζόμαστε την αγωνία και τις ανησυχίες των συμπολιτών μας. Αντιστεκόμαστε στις ιδιωτικοποιήσεις και την απαξίωση του Δήμου, αποζητούμε την συμπόρευση όλων, υπηρετούμε τη λογική της σύνθεσης και της συναίνεσης, ως προϋπόθεση απάντησης, στις προτεραιότητες της ομολογουμένως δύσκολης εποχής.
Σε αυτό το πνεύμα, τιμώντας το ρόλο που μας εμπιστεύτηκαν οι συμπολίτες μας, θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε, με σοβαρότητα και υπευθυνότητα, για το καλό του τόπου μας.

πηγή: https://www.logospellas.gr

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

Τις τελευταίες δεκαετίες, διαπιστώνουμε ότι στην ατζέντα των συζητήσεων της παγκόσμιας κοινότητας, πρωτοστατεί το θέμα της κλιματικής αλλαγής και η ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος.

Οι απρόβλεπτες αντιδράσεις και μεταβολές του φυσικού περιβάλλοντος ως αποτέλεσμα της αλόγιστης ανθρώπινης δραστηριότητας, καθώς και οι επιπτώσεις τους, έχουν προβληματίσει επιστήμονες και έχουν ενεργοποιήσει τα αντανακλαστικά μας, έστω και με την μορφή ακτιβίστικης συμπεριφοράς, προκειμένου να αναληφθούν ουσιαστικές πρωτοβουλίες.

Η περιβαλλοντική συνείδηση, ολοένα ενεργοποιείται, αρχικά από κεκτημένη ταχύτητα και μιμητισμό, στη συνέχεια από επίκαιρη πληροφορία και γνώση, βαθύτερα όμως από ένστικτο, απέναντι στον αδιόρατο φόβο, που πλέον έγινε ορατός, και την αρχέγονη ανάγκη επιβίωσης.

Σταδιακά, απεκδυόμαστε τον αλαζονικό μανδύα του κυρίαρχου της φύσης, μετριάζουμε τη ληστρική μας σχέση μαζί της και αναθεωρούμε σταδιακά τη στάση μας, ενσωματώνοντας την έννοια του αναστρέψιμου και μη, στις επιλογές μας.

Παράλληλα, κοιτίδα επαναπροσδιορισμού και διαμόρφωσης ισόρροπης σχέσης, αποτελεί το παγκόσμιο εκπαιδευτικό σύστημα, που προετοιμάζει την ευαισθητοποιημένη σε ζητήματα περιβάλλοντος, νέα γενεά, φορέα της νέας παγκόσμιας ηθικής και συμπεριφοράς σε σχέση με αυτό.

Από ανάγκη και μόνον, υποχρεωθήκαμε σε διεθνείς συμφωνίες, οδηγίες και περιβαλλοντική νομοθεσία, ώστε να χειραγωγηθεί η ακόρεστη δίψα των οικονομικών συμφερόντων για κέρδος. Επιχειρείται η ανάσχεση ή  έστω η οριοθέτηση της δραστηριότητάς τους, ώστε να δοθεί ο αναγκαίος επανορθωτικός χρόνος στη φύση.

"Και το κολυμβητήριο ... σε ιδιώτη!"

Επανειλημμένα και μετά από ερωτήσεις μας, έχει απασχολήσει το Δημοτικό Συμβούλιο το γεγονός ότι για περισσότερα από δύο χρόνια παραμένει κλειστό το κολυμβητήριο της πόλης μας. Μία επιλογή της Δημοτικής αρχής που στερεί από τη νεολαία μας τη δυνατότητα εκμάθησης αλλά και αθλητικών διακρίσεων, από τα άτομα με ειδικές ανάγκες καθώς επίσης και από όσους έχουν ανάγκη, την ευεργετική εκγύμναση στο νερό, προκειμένου να βελτιώσουν την υγεία τους.

Ήταν σχεδόν αυτονόητη και αναμενόμενη, η αντίδραση της Δημοτικής αρχής που συντονισμένη με τη γενικευμένη πολιτική επιλογή των ιδιωτικοποιήσεων, μετά την αποκομιδή των σκουπιδιών, έφερε για συζήτηση, στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, το θέμα της λειτουργίας του κολυμβητηρίου από ιδιώτη.

Βασικό επιχείρημα της παράταξης του Δημάρχου, ήταν η αδυναμία να ανταποκριθεί ο Δήμος στο μεγάλο λειτουργικό κόστος του κολυμβητηρίου.

Οι επιλογές της δύο... ή  παραμένει κλειστό.... ή  λειτουργεί με ιδιώτη.

Με το δίλημμα αυτό επιβεβαίωσε, για πολλοστή φορά, την αδυναμία της να ανταποκριθεί σε σύνθετα ζητήματα αλλά και την αποκοπή της από την  κοινωνία, την οποία ποτέ δε θέλησε αρωγό και συνοδοιπόρο της.

Πρωτομαγιά...και πρώτη φορά αριστερά!

Στα λαϊκά τραγούδια διαχρονικά...είναι πικρό το ψωμί της ξενιτειάς ...είναι  αλμυρά τα όνειρα, ποτισμένα με δάκρυα και πόνο...είναι αβάσταχτη η ανέχεια...στα υγρά και ανήλια στενά...στα κρύα σπίτια...και η λάμπα τρεμοπαίζει...σαν τη λαχτάρα για ζωή των νιών.

Λίγο και ακόμα λίγο ...να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα... να ζήσουμε λίγο καλύτερα!

Πονεμένη ψυχή...βαθειά ψυχή...που αντέχει και βάζει για ύπνο το νηστικό παιδί...υπομένει στην ουρά για λίγη συμπόνια...έχει τα χέρια ψηλά ...γροθιά ή παράκληση, ψάχνει δύναμη για να αντέξει το δικαίωμα στη ζωή...

Εμείς και εσείς...τα ίδια σαρκία...όμως τόσο διαφορετικοί ...ακόμα και ο αέρας που πρωτανασάναμε μύριζε αλλιώτικα , πώς να συγκλίνει η αγωνία μας...πώς να ταιριάσουμε μαζί ...και όμως πρέπει!

Γι αυτό το πρέπει ,οι αγώνες, οι συμβιβασμοί, οι συγκρούσεις, οι αιματοβαμμένες... ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ!

Αέναος κύκλος η διαπάλη των εργαζομένων με την εργοδοσία.Με κόπο πάντα το βήμα μπροστά, με τις πλάτες της εξουσίας τα βήματα πίσω, στο  γαϊτανάκι της ζωής που θέλει τους εργαζόμενους, μοχλό της ¨ανάπτυξης¨ των εργοδοτικών συμφερόντων.

Σήμερα για πρώτη φορά Αριστερά... για πρώτη φορά ο άνθρωπος και οι ανάγκες του στο προσκήνιο...μας  τρομάζει μη και το όνειρο, που γενιές και γενιές μεγάλωσαν με αυτό, δεν βγει αληθινό...τότε αλίμονο θα καταρρεύσουμε!

Αυτή είναι και η μεγάλη ευθύνη της κυβέρνησης...

ΜΗ ΧΑΘΕΙ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΜΑΣ...ΜΗ ΧΑΘΕΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ!

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΟΝΤΡΑΣ

ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΠΛΗΜΜΥΡΙΚΗΣ ΠΑΡΟΧΗΣ

  ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΠΛΗΜΜΥΡΙΚΗΣ ΠΑΡΟΧΗΣ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΔΡ. ΛΕΚΑΝΗ ΤΗΣ Λ. ΒΕΓΟΡΙΤΙΔΑΣ… 

ΣΤΗΝ ΥΔΡ. ΛΕΚΑΝΗ ΤΟΥ Π. ΕΔΕΣΣΑΙΟΥ 

    Η λειτουργία του ΥΗΣ Άγρα, που κατασκευάστηκε τη δεκαετία του 60, στα πλαίσια του εθνικού σχεδιασμού, για ενεργειακή αυτονόμηση της χώρας, σχεδιάστηκε και αξιοποίησε επί 30 και πλέον χρόνια, συνολικά τα 2/3 του υδατικού όγκου της λίμνης Βεγορίτιδας-μέσω της σήραγγας που κατασκευάστηκε για αυτό το σκοπό από τη ΔΕΗ- και το σύνολο της παροχής της λεκάνης του ποταμού Εδεσσαίου.
    Η μεταφορά του νερού από την υδρολογική λεκάνη της Βεγορίτιδας, στην υδρολογική λεκάνη του ποταμού Εδεσσαίου μέσω της σήραγγας και του ρυθμιστικού ταμιευτήρα του Άγρα, είχε κατά περιόδους –κυρίως έκτακτων καιρικών συνθηκών- σημαντικές πλημμυρικές επιπτώσεις στους παραλίμνιους οικισμούς Άγρα, Νησίου και Βρυττών, στην πόλη της Έδεσσας, αλλά και στην περιοχή της Σκύδρας (πλημμύρες 1979).
     Κύρια επίπτωση όμως αυτής της επιλογής ήταν η εξάντληση του όγκου της Λίμνης Βεγορίτιδας κατά τα 2/3 και η συρρίκνωση της έκτασής της κατά 50%. Λόγω της πτώσης της στάθμης της λίμνης, κάτω από το κατώφλι της σήραγγας (515,5), το 1989 σταμάτησε η μεταφορά του νερού από τη μία υδρολογική λεκάνη στην άλλη και ο ΥΗΣ Άγρα πλέον, λειτουργεί ως μονάδα αιχμής στο ενεργειακό δίκτυο, με λειτουργία 1 ώρας ημερησίως.
     Η δεκαετία του 90 – περίοδος έντονης λειψυδρίας- που ακολούθησε, υπήρξε καθοριστική για την πορεία της λίμνης, της οποίας το ισοζύγιο πιέστηκε από την εντατικοποίηση της αγροτικής δραστηριότητας στην ευρύτερη περιοχή. (Ανόρυξη νέων αρδευτικών γεωτρήσεων, νέες υδροβόρες καλλιέργειες στις αποκαλυφθείσες εκτάσεις κλπ.) Φθάνοντας η στάθμη της, στην ελάχιστη τιμή των 505μ, η προστασία της πλέον, προέβαλε ως αδήριτη ανάγκη. Έτσι σε πρώτη φάση επεβλήθησαν απαγορευτικά και περιοριστικά μέτρα, τόσο στην ανόρυξη όσο και στη λειτουργία των γεωτρήσεων, καθώς και στην εγκατάσταση υδροβόρων καλλιεργειών αλλά και στην επιβολή συστημάτων άρδευσης που περιόριζαν τη σπατάλη του νερού. Ακολούθησε η σύνταξη ειδικής περιβαλλοντικής μελέτης για το υδρολογικό σύστημα των λιμνών Βεγορίτιδας-Πετρών-Ζάζαρης, και η έκδοση απόφασης από το ΥΠΕΧΩΔΕ προσδιορισμού της ελάχιστης στάθμης της λίμνης Βεγορίτιδας στο 515,5. 
      Σήμερα 25 χρόνια μετά, η προσπάθεια ευαισθητοποίησης των κατοίκων της περιοχής, η απόδοση των μέτρων που ελήφθησαν σε συνδυασμό με την υγρή περίοδο των τελευταίων ετών, η λίμνη σταθεροποιήθηκε – σήμερα είναι 515,70 - και μάλιστα εμφανίζει περιοδικά αυξητικές τάσεις του όγκου της και συνεπώς και της έκτασης που λογικά επανακαταλαμβάνει.
     Η κατάσταση της σήραγγας είναι άγνωστη, καθώς και η φέρουσα ικανότητα απαγωγής νερού που έχει, ενώ ο ταμιευτήρας του Άγρα, αρχικής χωρητικότητας 5.000.000 m3 νερού, έχει εξελιχθεί σε υγρότοπο που προστατεύεται από το δίκτυο NATURA 2000, με μηδενική, στην πράξη, ρυθμιστική ικανότητα, αφού οι προσχώσεις και οι καλαμεώνες τον έχουν κατακλύσει. Παρομοίως έχει εξαντληθεί και η ρυθμιστική ικανότητα της δεξαμενής αναρρύθμισης του ΥΗΣ Άγρα, που κατασκευάστηκε για την προστασία της πόλης της Έδεσσας, λόγω προσχώσεων και υπολειτουργίας του σταθμού. 
      Σε αυτές τις συνθήκες, προέκυψε το αίτημα της Π.Ε. Φλώρινας και του Δήμου Αμυνταίου, για επαναλειτουργία της σήραγγας της ΔΕΗ και τη μεταφορά απροσδιόριστης πλημμυρικής παροχής από την υδρολογική λεκάνη της Βεγορίτιδας, στην υδρολογική λεκάνη του ποταμού Εδεσσαίου.
      Ξεπερνώντας τα ουσιαστικά ζητήματα της περιβαλλοντικής νομοθεσίας αλλά και ζητήματα διαχείρισης υδάτων (διαχειριστικά σχέδια κατά λεκάνη απορροής), προκύπτει από όλα τα παραπάνω, ότι έχουν μεταβληθεί άρδην οι συνθήκες και οι προϋποθέσεις μίας τέτοιας λειτουργίας, που προφανώς θα δημιουργήσει σοβαρούς κινδύνους εξαγωγής και μεταφοράς, του όποιου πλημμυρικού προβλήματος, από τη λεκάνη της Βεγορίτιδας, στην υδρολογική λεκάνη του ποταμού Εδεσσαίου.
      Αξίζει να σημειωθεί ότι η στάθμη της λίμνης Βεγορίτιδας ήταν 545μ. όταν ξεκίνησε τη λειτουργία του ο ΥΗΣ Άγρα, για ¨εθνικούς σκοπούς¨ και στο όνομα της ενεργειακής αυτονόμησης της χώρας ¨στραγγίστηκε¨ και το μέγιστο βάθος της, από τα 47μ, έφτασε μόλις στα 8μ.
      Άραγε υπάρχουν και ποιοί είναι οι εθνικοί λόγοι, σήμερα, που επιτάσσουν και πάλι να συμπιεστεί το έτσι και αλλιώς ελλειμματικό ισοζύγιο του καρστικού υδροφορέα της Βεγορίτιδας;
      Ποιοι πρόκειται να εξυπηρετηθούν από αυτήν την επιλογή;
      Φυσικά η απάντηση είναι γνωστή...και αυτοί δεν είναι άλλοι από τους καταπατητές, της έκτασης της λίμνης που αποκαλύφθηκε τα προηγούμενα χρόνια και οι οποίοι με θράσος και την απαραίτητη φυσικά κάλυψη...άδραξαν την ευκαιρία για εφήμερο πλουτισμό και που τώρα βαφτίζονται ¨ακτήμονες¨, προκειμένου να ολοκληρώσουν την αντικοινωνική τους πράξη παραπλανώντας και εκβιάζοντας τους κρατούντες.
      Άλλωστε είναι και οι μόνοι που θεωρητικά πλήττονται.
      Κίνδυνος ουσιαστικός σε νόμιμες παραλίμνιες δραστηριότητες ή υποδομές κοινής ωφέλειας, δεν υφίσταται.
      Στη στάθμη της λίμνης, δεν πρόκειται να προστεθούν παραπάνω από 0,70μ.- 1μ μέχρι το τέλος του Μαίου. (οπότε και σταματά να ανεβαίνει η στάθμη)
      Τέλος πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους, ότι με δεδομένη την εντατικοποίηση της αγροτικής δραστηριότητας στην ευρύτερη περιοχή - που αποτελεί και τον μεγαλύτερο καταναλωτή νερού από τον υδροφορέα (περίπου 250.000.000 m3/έτος)-, οποιαδήποτε εκτροπή νερού από τη λεκάνη της Βεγορίτιδας σε άλλη, μπορεί να αποβεί μοιραία για τη λίμνη και την περιοχή και να οδηγήσει σε μη αναστρέψιμες καταστάσεις τη συνολική διαχείριση, την επερχόμενη περίοδο λειψυδρίας, που θα διαδεχθεί την τρέχουσα υγρή περίοδο, που βαίνει στο τέλος, σύμφωνα με την επιστημονικά τεκμηριωμένη εναλλαγή των υδρολογικών κύκλων.
      Το διακύβευμα είναι σημαντικό και το μέλλον του τόπου είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τη παρουσία της λίμνης Βεγορίτιδας. 
      ΠΡΟΣΟΧΗ, γιατί δεν μας επιτρέπονται πρόσκαιρες και επιδερμικές επιλογές.
                                                    
                                            ΣΟΝΤΡΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

ΑΠΟ ΤΟ ...¨ΩΣΑΝΑ¨....ΣΤΟ... ¨ΑΡΟΝ-ΑΡΟΝ ΣΤΑΥΡΩΣΟΝ ΑΥΤΟΝ¨

Mόλις τέσσερις ημέρες χρειάστηκε να μεσολαβήσουν, για να μεταστραφεί η συμπεριφορά της κοινωνίας της Ιερουσαλήμ, απέναντι στο πρόσωπο του Χριστού, του πλέον αμφιλεγόμενου ιστορικού προσώπου και θεμελιωτή της  κυρίαρχης στον κόσμο θρησκείας, του Χριστιανισμού.

Πώς και γιατί ... τα βάγια έγιναν αγκάθινο στεφάνι;

Τι μεσολάβησε και ο Σωτήρας εξομοιώθηκε με τον ληστή; 

Με δεδομένη και με αφορμή τη μεταφυσική διάσταση της παρουσίας του Χριστού στη γη, αξίζει να μας προβληματίσει κοινωνιολογικά, η οχλώδης και αγελαία συμπεριφορά που εκδηλώνουμε, καθώς και η απίστευτη ευκολία με την οποία εναποθέτουμε ή αίρουμε τις προσδοκίες μας, σε πρόσωπα ¨χαρισματικά¨ που εμφανίζονται στο δημόσιο βίο.

Χωρίς προβληματισμό, θέλουμε και παραπλανόμαστε, επιτρέπουμε τη χειραγώγησή μας, αγόμαστε και  φερόμαστε, άχυρα στη μένη του ανέμου. Και ο λογισμός, αυτός που μας διακρίνει από τα υπόλοιπα όντα, απωθείται μπροστά στην ενστικτώδη επιθυμία για ικανοποίηση των βασικών και όχι μόνον, αναγκών μας.

Τούτες τις μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας, ανεξάρτητα από το πόσο πιστός αισθάνεται ή είναι ο καθένας μας, παρακολουθώντας τη θρησκευτική κορύφωση και την κοινωνιολογική σημειολογία της, θα κατανοήσουμε σε μεγάλο βαθμό τη σημερινή αδιέξοδη πλάνη που ζούμε και ενδεχομένως να επαναπροσδιορίσουμε τη θέση μας στην κοινωνία και φυσικά τις προτεραιότητές μας.

Γιατί αυτό τελικά είναι....το ζητούμενο !

Να καταφέρουμε να ξαναβαφτιστούμε, στην ηθική της κοινωνικοποίησης, που στο διάβα των αιώνων ξεχάσαμε.

Τότε που από ανάγκη, υποτάξαμε το εγώ στο εμείς  και αρχίσαμε όλοι μαζί να βάζουμε τους κανόνες της συνύπαρξής μας.

Τότε  που σεβόμασταν τον συνάνθρωπό μας και στέργαμε τις ανάγκες του, τότε που η στήριξη εμπεριείχε την ¨ιδιοτέλεια¨ της αυτονόητης ανάλογης συμπεριφοράς.

Αυτό καλούμαστε να κατακτήσουμε και σήμερα.

Γι αυτό, το Πάσχα πρέπει να αποκτήσει για όλους μας την υπερβατική λογική της μετάβασης σε έναν άλλο κόσμο που μας πρέπει και μας αξίζει...πολύ περισσότερο στα παιδιά μας.

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ !

Ο Επικεφαλής της Δημοτικής Παράταξης ¨Εν Έργω¨

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΟΝΤΡΑΣ

"Με αφορμή τον απολογισμό του 2014"

Φτάνοντας στο τέλος του πρώτου εξαμήνου της νέας δημοτικής περιόδου και ανατρέχοντας στα θέματα που απασχόλησαν το Δημοτικό Συμβούλιο την περίοδο αυτή, αντιλαμβανόμαστε ότι πρόκειται κυρίως για θέματα ρουτίνας και απλής διοικητικής διεκπεραίωσης.

Οι εισηγήσεις της Δημοτικής αρχής, στερούνταν μεγάλων έργων, καινοτόμων ιδεών αλλά και προτάσεων. Παρόλα αυτά,  η παράταξή μας συνέβαλε σε αυτές με σοβαρότητα και πάντα με γνώμονα την προάσπιση των συλλογικών συμφερόντων των δημοτών, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που ήρθαμε αντιμέτωποι με μικροπολιτικές σκοπιμότητες και ιδιοτελείς συμπεριφορές. 

Δεν μπήκαμε στο παιχνίδι της επικοινωνίας που θέλει τη δημιουργία εντυπώσεων, αλλά ακολουθήσαμε την πάγια στάση μας, λειτουργώντας θεσμικά και επί της ουσίας.

Δυο ήταν τα μεγάλα ζητήματα που ανέκυψαν, από πολιτική επιλογή αλλά και σκοπιμότητες  της Δημοτικής αρχής. Το θέμα της ιδιωτικοποίησης της αποκομιδής των απορριμμάτων και η Διαχείριση της Τουριστικής ΑΕ.

Και σε αυτά οι θέσεις μας ήταν ξεκάθαρες.

---

Όσον αφορά στο θέμα των απορριμμάτων, η Διοίκηση του Δήμου μεθοδικά απαξίωσε την υπηρεσία καθαριότητας του Δήμου, καθιστώντας την αναποτελεσματική, αφού πρώτα την αποδιοργάνωσε, την αποψίλωσε και στην συνέχεια της αφαίρεσε τα μέσα και τα εργαλεία για να ανταποκριθεί στα καθήκοντά της.

Η δημοτική αρχή δυστυχώς, αποδείχθηκε ανεπαρκής και προκειμένου να επιτύχει τους σκοπούς της,  χρησιμοποίησε υπηρεσίες,  πρόσωπα και εξοπλισμό του Δήμου, προς όφελός της και προς όφελος των ημετέρων.

Η θέση της παράταξής μας και η τεκμηριωμένη τοποθέτησή μας στο δημοτικό συμβούλιο, ήταν ξεκάθαρη και σαφής.

«Δεν μπορεί και δεν πρέπει να υιοθετηθεί αυτή η λογική...ούτε και πειραματικά!

Η αναδιοργάνωση της υπηρεσίας πρέπει  και  είναι ΜΟΝΟΝ το ζητούμενο».

Στο δεύτερο μεγάλο ζήτημα που αφορά στην Τουριστική Επιχείρηση «Καταρράκτες», και σημείο ταυτότητας της πόλης της Έδεσσας, θα περίμενε κανείς το αυτονόητο, δηλαδή τη Δημοτική Αρχή να αναλάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και να δημιουργήσει τις απαραίτητες προϋποθέσεις  βιωσιμότητας της Επιχείρησης.

Αντίθετα αντιμετωπίσαμε και αντιμετωπίζουμε την ανάλγητη και ύποπτη συμπεριφορά της, που εμμένει στη λύση και εκκαθάριση της Επιχείρησης,  αδιαφορώντας επιδεικτικά για το μέλλον της Επιχείρησης και των εργαζομένων.

Οι θέσεις μας και οι ενέργειές μας, ήταν και θα είναι προς όφελος της Επιχείρησης και των εργαζομένων. Είμαστε αντίθετοι στη λογική της λύσης  και εκκαθάρισης . Υποστηρίζουμε σθεναρά τη συνέχιση λειτουργίας της Επιχείρησης, προτάσσοντας βιώσιμες λύσεις  με στόχο την αναβάθμιση της Επιχείρησης και το συμφέρον των εργαζομένων και του τόπου.

Η συνολική στάση της παράταξής μας, είναι να συμβάλλουμε ο καθένας από το ρόλο που του έχει ανατεθεί, στην αναγκαία σύγκλιση και σύνθεση απόψεων, ως απαραίτητη προϋπόθεση της συνέργειας και της συμπόρευσης, για το καλό του τόπου.
               Εκτιμούμε και υποστηρίζουμε,  ότι ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης, ο Δήμος πρέπει να αποτελεί «προπύργιο» για την κοινωνική συνοχή και ανάπτυξη.

Ο ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ «ΕΝ ΕΡΓΩ»

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΟΝΤΡΑΣ