" ...ας σοβαρευτούμε ! "

Είναι δύσκολη η ώρα του λογαριασμού. Και ήρθε...

Πρέπει να τον πληρώσουμε ...και αυτό θα κάνουμε τελικά.

Δυσανασχετούμε, καθυστερούμε, αντιδρούμε  ...αλλά  μέχρι πότε ;

Πρέπει επιτέλους να  αποδεχτούμε αλλά και μαζί  να ομολογήσουμε, ότι ζήσαμε κοντά στα 30 χρόνια αλόγιστα, δίχως μέτρο, εξυπηρετώντας τις επιθυμίες μας και τα χαμηλότερα ένστικτά μας. Χωρίς στοιχειώδη αυτοσυγκράτηση, ξεπουληθήκαμε στον ¨μαμωνά¨ και ανατρέψαμε τις αξιακές μας προτεραιότητες. Εκφυλιστήκαμε ...αλλοτριωθήκαμε.

Σήμερα πληρώνουμε και ενδεχομένως  υπέρμετρα το τίμημα της αλλοφροσύνης. Και ενώ στον καθένα μας η θηλιά της καθημερινότητας ολοένα σφίγγει, το πολιτικό σύστημα, που κατά κύριο λόγο ευθύνεται για το αδιέξοδο, έχει καταρρεύσει.

Συναλλαχτήκαμε με καιροσκόπους πολιτικάντηδες, υποκύψαμε στα νοσηρά χάδια του συστήματος και παραδοθήκαμε άνευ όρων σε ψεύτικες κομματικές υποσχέσεις.

Σε αυτή τη γωνιά της γης κανένας δεν δικαιούται το τίτλο της παρθενίας. 

Όλοι μαζί μπορεί να μην τα φάγαμε...όμως μερίδιο ευθύνης έχουμε όλοι, τουλάχιστον στο μερίδιο που μας αναλογεί και αντί να το αποδεχθούμε, αντί να συντονιστούμε και να διορθώσουμε τη ρώτα μας , μετακυλύουμε τις ευθύνες δεξιά – αριστερά, ρηγματώνοντας ακόμα περισσότερο την όποια κοινωνική συνοχή.

Σαστισμένοι, αναρωτιόμαστε ακόμα τι συνέβη και ο επίγειος παράδεισος μετατράπηκε σε κόλαση. Η αλήθεια όμως είναι τόσο απλή. Ζήσαμε με δανεικά, γλεντήσαμε με δανεικά, παρήγαμε και επιχειρήσαμε δανεικά ...τσάμπα μάγκες δηλαδή...και ήρθε η ώρα που πρέπει να σοβαρευτούμε.

Δεν θέλουμε κουτόφραγκους στο κεφάλι μας... αλλά θέλουμε τα ευρώ τους...δεν θέλουμε να θιγούν τα κεκτημένα μας...  αλλά να μεταρρυθμιστεί και το κράτος....ο απόλυτος παραλογισμός.    Και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος! ...Δεν γίνεται....

Στο συνολικότερο αλαλούμ,  αλλάζουμε σαν τα πουκάμισα τους εθνοσωτήρες και δεν εννοούμε να κατανοήσουμε ότι η αλλαγή πρέπει να ξεκινήσει από εμάς.

Κόμματα καταποντίζονται , ακραίοι και γραφικοί καιροσκόποι εμφανίζονται και βαφτίζονται σωτήρες,... ιεροεξεταστές και τιμωροί.

Αυτό μας έλειπε... το βρήκαμε...και διαψευστήκαμε πάλι... και πάλι.

 Ο δρόμος της συναίσθησης  είναι μακρύς...οδεύουμε τον έκτο χρόνο και έχουμε ακόμα...

Νήπια που μας πήραν το γλειφιτζούρι και κλωτσάμε προς κάθε κατεύθυνση...που θα πάει θα ενηλικιωθούμε...ελπίζω να σοβαρευτούμε σύντομα!

                                                                                                              

                                                                                       ΣΟΝΤΡΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ