Θα ψάλλουν και φέτος τα παιδιά, μαζί τους
και μείς, συνεπαρμένοι από την αφοπλιστική τους αθωότητα, θα γίνουμε μέρος του
ονειρικού τους κόσμου και θα περιμένουμε τον Άγιο από την Καισαρεία για το δικό
μας ¨δώρο¨.
Η ελπίδα, ότι ο Άγιος θα ανταποκριθεί,
γίνεται φλόγα που σιγοκαίει και ζεσταίνει τις ψυχές μας. Μας φέρνει πιο κοντά.
Αυτονόητα και φέτος, η οικογένεια θα
κάτσει στο γιορτινό τραπέζι και στη θαλπωρή του σπιτιού, θα ανταλλάξει ευχές
για υγεία και προκοπή.
Κάπως έτσι, ακολουθώντας τη παράδοση, θα
αφήσουμε το 2012 και θα μπούμε στο ελπιδοφόρο 2013, όπως συνηθίζουμε να λέμε,
ξορκίζοντας κάθε μορφής κακοδαιμονία.
Είναι αλήθεια πως το κλίμα των εορτών των
Χριστουγέννων είναι μαγικό, πλημμυρισμένο προσδοκίες, που αντανακλούν στο φωτεινό
αστέρι.
Όμως στη μνημονιακή συγκυρία που ζούμε, για
πολλούς από εμάς, άνεργους, απολυμένους, χρεοκοπημένους επαγγελματίες, φαντάζει
πρόκληση ειρωνική, ακόμα και η προσδοκία…
Το ¨δώρο¨ που περιμένουν πολλοί, πάρα
πολλοί από εμάς, δεν είναι καν δώρο, είναι το βασικό δικαίωμα του βιοπορισμού. Μεροκάματο
για τα στοιχειώδη και φυσικά όσον αφορά
τους άστεγους, το δράμα κορυφώνεται, ενώ
στα ιδρύματα, μοναχικοί ηλικιωμένοι, ασθενείς και ανήμποροι, δυστυχώς,
ολοκληρώνουν το ζοφερό σκηνικό των ημερών που έρχονται.
Αποσπασματικές δράσεις, εθελοντικές
πρωτοβουλίες, δεν αρκούν.
Η φιλανθρωπία, όπως μέχρι σήμερα
εκδηλωνόταν συμπληρωματικά, στις προνοιακές δομές της χώρας, που έχει
καταρρεύσει, είναι ανεπαρκής.
Είναι πρωτοφανής η έκταση και οι
διαστάσεις που παίρνει η φτώχεια.
Η καταρράκωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και η
εξαθλίωση, βόμβα έτοιμη να εκραγεί, που θα οδηγήσει νομοτελειακά σε ανομία, από
ανάγκη, σε αναρχία.
Σε συνθήκες επιβίωσης, όλα είναι πιθανά
και δυστυχώς, μάλλον, δικαιολογημένα.
Και αυτά πρέπει να προλάβουμε. Όχι φυσικά
για να στηρίξουμε το σάπιο δυτικότροπο αστικό μας οικοδόμημα, άλλα για να δικαιολογήσουμε,
την ανάγκη κοινωνικοποίησής μας.
Και η λύση, εδώ που φτάσαμε πρέπει να
είναι δραστική. Καθαρή λύση.
Καθολική ρήξη με ότι μας συνδέει με το
παρελθόν, τόσο σε προσωπικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο.
Να ξαναθυμηθούμε τις βασικές αιτίες
συνύπαρξης, αλληλέγγυοι να μοιραστούμε το δικαίωμα στη ζωή και να
πολλαπλασιάσουμε έτσι τις ελπίδες για καλύτερο αύριο.
Ακηδεμόνευτοι, χωρίς συμβιβασμούς, θα
διαπιστώσουμε, πως και οι ¨ έχοντες¨ και οι ¨ισχυροί¨ θα ακολουθήσουν από φόβο, την επιλογή μας.
Δεν είναι πρόσκληση σε αναρχική συμπόρευση,
αλλά αναζήτηση της αρχέγονης δημοκρατίας. Της δημοκρατίας των πολλών.
Για το δικαίωμα στη ζωή και φυσικά για το
αθώο, αλλά ελπιδοφόρο δικαίωμα στο δώρο του Αγίου από τη Καισαρεία.
Αλληλέγγυα Χριστούγεννα,
για καλά Χριστούγεννα σε περισσότερους
Και δημιουργικά
ανατρεπτικό το 2013.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΟΝΤΡΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου